به پیشگاه ملت بزرگ ایران
در سال 1387 خورشيدي گروهی از روزنامه نگاران،شخصیت های سیاسی و دانشجوئی تصمیم گرفتند که از طرف اکثریت خاموش ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری دهم شرکت نمایند.نخست با نام ائتلاف براي دمكراسي و حقوق بشر در ايران و با شركت افرادي ازهمه نيروهاي دمكراسي- خواه، سكولار، عدالت خواه و مدافع حقوق بشر، صرف نظر از باورهاي عقيدتي و آرماني ، جنسيت، قوم و تبار، پايگاه اجتماعي و گرايش صنفي، اجتماعي و سياسي، با صدورسندي كه درآن نيازهاي مبرم ديرپاي وامروزي ميهن ما درزمينه ايجاد جامعه ي دمكراتيك گنجانيده شده بود.در انتخابات شرکت نماید.
اين سند اصول در پي آمده را دربرداشت:
1. حفظ تماميت سرزميني و استقلال ايران
2. پذيرش مفاد منشورملل متحد و اعلاميه ي جهاني حقوق بشروميثاق هاي آن
3. حاكميت قانون برخاسته از اراده ي آزاد مردم
4. تغيير قانون اساسي و حذف اصل هاي مغاير با حاكميت ملت
5. جدايي دين از حكومت
6. تاكيد بردمكراسي، حقوق بشروآزادي هاي اساسي
7. تاكيد برحقوق برابرهمه ي اقوام ايراني
8. تاكيد بر برابري حقوق زن و مرد
9. رفع هرگونه تبعيض ازلحاظ جنسيتي، نژادي، قومي، عقيدتي ومذهبي
10. پاسداري از زبان فارسي كه بن مايه ي فرهنگ، يك پارچگي، و هويت تاريخي و ملي با احترام وپذيرش د يگر زبان هاي رايج در سرزمين ايران
11 . نفي هرگونه خشونت و شكنجه، اعم ازاينكه ازمجاري قانوني يا خودسرانه اعمال شود
12. توسعه ي همه جانبه ي ااقتصادي واجتماعي همراه با گسترش عدالت اجتماعي و نفي هر گونه بهره كشي
بي درنگ پس از آغاز فعاليت این گروه تحت عنوان ائتلاف برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران فعالیت انتخاباتی خود را آغاز نمود.
اما ازآنجا كه گروهي وابسته به نیروهای حکومتی، همزمان، با با فعالیت این ائتلاف، شروع به مخدوش كردن سندها و ديدگاه هاي آن كردند،وبا یاری ایادی خود کوشش نمودند از شرکت این گروه در انتخابات جلوگیری نمایند.سپس تحت عنوان ائتلاف برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران تار نمائی تاسیس نمودند و از این طریق با شایعه پراکنی و دروغ گوئی کوشش کردند در بین شخصیت های سیاسی پراکندگی و بدبینی به وجود بیاوردند.گردانندگان ائتلاف برای خنثی نمودن این کار عنوان سازمانی خود را بازنگری و عنوان همبستگي براي دمكراسي وحقوق بشر در ايران را نام سازماني خود قرارداد كه ازآن پس به همين نام به فعاليت خود ادامه داده است.
هيئت موسس همبستگي براي دمكراسي وحقوق بشردرايران، شخصیت هائی از گروه هاي گوناگون، از جمله گروهی از: جبهه ي ملي ايران، كانون نويسندگان ايران، كمپين يك ميليون امضا، نيروهاي ملي- مذهبي، جبهه ي دمكراتيك ايران، شركت واحد اتوبوسراني تهران وحومه، طرح نيشكر هفت تپه، دفترتحكيم وحدت، ادوارتحكيم وحدت، كانون مدافعان حقوق بشر، حزب پان ايرانيست، جامعه حقوق بشركردستان، جامعه حقوق بشرايران، دانشجويان ملي گرا وآزادي خواه، دانشجويان دمكراسي- خواه، دانشجويان ليبرال و همونداني از 25 تشكل صنفي، سياسي و اجتماعي كشور، صرف نظرازگرايش هاي گروهي وسازماني ايشان و نيزبرخي ازترقي خواهان منفرد درتدوين سند بالا كه بيانگر خواسته هاي امروزمردم ايران بود، درجريان نشست هايي پر شمار، شركت داشتند.
در آغاز كاراعضاي موسس شورا دو ارگان را در راستای شرکت در انتخابات و طی مراحل قانونی برای فعالیت به قرار زیر تشکیل دادند.ا- هيئت دبيران همبستگی که از پنج نفر2- شورا ی همبستگی که از 15 عضو، را از ميان خود برگزيدند.وظایف این دو نهاد تدوین اساسنامه و انجام فعاليتها برای رسمیت یافتن قانونی ودر خواست به کمیسیون ماده ده احزاب وزارت کشور و سياست گذاري ها راكه مي بايست در جريان نشست هاي منظم همبستگی انجام مي گرفت برعهده ي آنان گذاشتند.
وظيفه ي سنگيني كه همبستگی انجام دادن آن را بردوش مي گرفت وظيفه اي بود كه افزون بر صد سا ل فعاليت پياپي، پرفرازو نشيب و انباشته از شكست و پيروزي را پشت سر داشت و در بردارنده ي جنبش های ملي در كشورمان با هدف استقرارتحولات اساسي و استقرار آزادی و دموکراسی در كشوررا پي گرفته بودند؛ اما به دلايلي معين ازتحقق كامل هد ف هاي خود درراستاي تامين شرايط شايسته ي زيست اجتماعي و اعتلاي آرمان هاي انساني و ميهني درجريان پويه ي دشوارو طولاني خويش بازمانده بودند.
ابتدا همبستگی براين باوربود كه بايد با معرفي نامزد مستقل خود درانتخابات رياست جمهور خرداد 1388 شركت ، و پس ازبرگزاري انتخابات، با مراجعه به كميسيون ماده ي 10 احزاب، به طور رسمي اعلام موجوديت كند؛ اما همبستگی که با کار شکنی ایادی درونی و بیرونی حاکمیت نتوانست از فرصت انتخابات در راستای بیان خواسته های خود استفاده نماید.
همبستگی در مورد شرکت در انتخابات موضع گیری ننمود و مسئله را به هموندان خود واگذاشت . پس از برگزاري انتخابات و حوادثي كه پس ازآن رخ داد ،از حقوق شهروندی مردم در چارچوب قانون دفاع نمود.پس از سرکوبی مردم به وسیله حاکمیت و گذر مردم از خواسته های اصلاح طلبان حکومتی ،و دادن شعارهائي ساختارشکنانه:چون ، استقلال، آزادي، جمهوري ايراني،و نه غزه، نه لبنان، جانم فداي ايران،حاکمیت با تمام توان تازش خود را به یاران همبستگی را به عنوان نمایندان واقعی مردم در بر آورده ساختن آرزو های سرکوب شده مردم انجام داد.
در ادامه این تازش تا کنون35 نفرازهموندان همبستگی دستگيرو، دردادگاه هاي امنیتی، به افزون بر 100 سال زندان درشرايط دشوار محكوم شدند و بسياري ازايشان هم اكنون در شرايط نامناسب جسمي و رواني تحميلي دوران محكوميت خود را مي گذرانند،گروهی دیگراز هموندان همبستگی در انتظار دادگاه های فرمایشی می باشند. نام و مدت محكوميت هموندان زنداني همبستگی،تا کنون به شرح در پي آمده است:
1.ميلاد ابراهيميان ، 90 روز انفرادي، آزاد باوثيقه، منتظر دادگاه
2. منصور اسالو، 7 سال زندان
3.ميلاد اسدي، 7 سال زندان
4. محمد اوليايي فرد، يك سال زندان
5. رسول بداغي، 5 سال زندان
6.ابو.الفضل تبرزدي، بازداشت انفرادي در اهواز
7.سعيد ترابيان
8. ناصرتقوايي
9. بيژن جانفشان، دو نوبت بازداشت در اوين، با وثيقه آزاد
10.بهروز جاويد تهراني،10 سال زندان
11. عيسي خان حاتمي، 2 سال زندان
12. حميد رضا خادم، 5سال زندان، پرونده در دادگاه تجديد نظر
13.عباس خرسندي، ده سال زندان
14.محمد علي دادخواه، دو. پرونده، با وثيقه آزاد
15.فریبرز رئیس دانا،با وثیقه آزاد
16 .رضا رفيعي فروشان، 5 سال زندان
17. حسين رونقي ملكي، 15 سال زندان، زنداني، پرونده در تجديد نظر14
18.كورش زعيم، با وثيقه آزاد، پرونده در دادگاه
19.شاهين زينعلي، 2 سال . 3 ماه زندان، زنداني
20.نسرين ستوده، 11 سال زندان، 20 سال محروميت از وكالت، 20 سال ممنوع الخروج
21. رضا شهابي زكريا
22.كيوان صميمي، 6 سال زندان
23.حشمت الله طبرزدي، 9 سال زندان، 74 ضربه شلاق
24 .مهدي عربشاهي، 2 سال و 6 ماه زندان، به دليل بيماري در مرخصي
25.اميرحسين فتوحي
26. محمدحسين فلاحيه زاده
27.حسام فيروزي. 5 سال زندان
28.محمد صديق كبود وند، 10سال زندان
29. جهانگيرمحمودي، روحاني و وكيل دعاوي، ممنوع االباس و ممنوع الوكاله ودر پرونده ي ديگر100 روز زندان
30. سعيد كلانكي
31. حميد رضا محمدي
32.محمد ملكي، باوثيقه آزاد، دادگاه در اسفندماه
33.بهزاد مهراني، با وثيقه آزاد
34.عبداله مومني، 5 سال زندان
35.علي ناظري، با وثيقه آزاد
برخورد خشونت آميز حاکمیت ، تحمل زندان، داغ و درفش، وامكان گذرانيدن سال هاي طولاني ازعمر پربار و پر تلاش اين عزيزان نتوانسته است و نمي تواند خللي در اراده پايدارايشان براي تلاش پيگيردر راه تحقق خواسته های به حق خود و مردم كشورشان كه برپايه ي نيازهاي مبرم وگريزناپذيرمرحله ديرپاي و امروزي رشد وتعالي كشورمان استوار است پديد آورد.ا
همبستگي براي دمكراسي و حقوق بشر در ايران همچنان با عزمي آهنين درراه پاسخگويي به ضرورت زمان و خواسته هاي مادي و معنوي همه ي مردم آگاه و ترقي خواه ايران گام بر خواهد داشت و در اين راه از هيچ كوششي فروگذار نخواهد كرد.
پاینده ایران
گروهی از هموندان همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران
در سال 1387 خورشيدي گروهی از روزنامه نگاران،شخصیت های سیاسی و دانشجوئی تصمیم گرفتند که از طرف اکثریت خاموش ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری دهم شرکت نمایند.نخست با نام ائتلاف براي دمكراسي و حقوق بشر در ايران و با شركت افرادي ازهمه نيروهاي دمكراسي- خواه، سكولار، عدالت خواه و مدافع حقوق بشر، صرف نظر از باورهاي عقيدتي و آرماني ، جنسيت، قوم و تبار، پايگاه اجتماعي و گرايش صنفي، اجتماعي و سياسي، با صدورسندي كه درآن نيازهاي مبرم ديرپاي وامروزي ميهن ما درزمينه ايجاد جامعه ي دمكراتيك گنجانيده شده بود.در انتخابات شرکت نماید.
اين سند اصول در پي آمده را دربرداشت:
1. حفظ تماميت سرزميني و استقلال ايران
2. پذيرش مفاد منشورملل متحد و اعلاميه ي جهاني حقوق بشروميثاق هاي آن
3. حاكميت قانون برخاسته از اراده ي آزاد مردم
4. تغيير قانون اساسي و حذف اصل هاي مغاير با حاكميت ملت
5. جدايي دين از حكومت
6. تاكيد بردمكراسي، حقوق بشروآزادي هاي اساسي
7. تاكيد برحقوق برابرهمه ي اقوام ايراني
8. تاكيد بر برابري حقوق زن و مرد
9. رفع هرگونه تبعيض ازلحاظ جنسيتي، نژادي، قومي، عقيدتي ومذهبي
10. پاسداري از زبان فارسي كه بن مايه ي فرهنگ، يك پارچگي، و هويت تاريخي و ملي با احترام وپذيرش د يگر زبان هاي رايج در سرزمين ايران
11 . نفي هرگونه خشونت و شكنجه، اعم ازاينكه ازمجاري قانوني يا خودسرانه اعمال شود
12. توسعه ي همه جانبه ي ااقتصادي واجتماعي همراه با گسترش عدالت اجتماعي و نفي هر گونه بهره كشي
بي درنگ پس از آغاز فعاليت این گروه تحت عنوان ائتلاف برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران فعالیت انتخاباتی خود را آغاز نمود.
اما ازآنجا كه گروهي وابسته به نیروهای حکومتی، همزمان، با با فعالیت این ائتلاف، شروع به مخدوش كردن سندها و ديدگاه هاي آن كردند،وبا یاری ایادی خود کوشش نمودند از شرکت این گروه در انتخابات جلوگیری نمایند.سپس تحت عنوان ائتلاف برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران تار نمائی تاسیس نمودند و از این طریق با شایعه پراکنی و دروغ گوئی کوشش کردند در بین شخصیت های سیاسی پراکندگی و بدبینی به وجود بیاوردند.گردانندگان ائتلاف برای خنثی نمودن این کار عنوان سازمانی خود را بازنگری و عنوان همبستگي براي دمكراسي وحقوق بشر در ايران را نام سازماني خود قرارداد كه ازآن پس به همين نام به فعاليت خود ادامه داده است.
هيئت موسس همبستگي براي دمكراسي وحقوق بشردرايران، شخصیت هائی از گروه هاي گوناگون، از جمله گروهی از: جبهه ي ملي ايران، كانون نويسندگان ايران، كمپين يك ميليون امضا، نيروهاي ملي- مذهبي، جبهه ي دمكراتيك ايران، شركت واحد اتوبوسراني تهران وحومه، طرح نيشكر هفت تپه، دفترتحكيم وحدت، ادوارتحكيم وحدت، كانون مدافعان حقوق بشر، حزب پان ايرانيست، جامعه حقوق بشركردستان، جامعه حقوق بشرايران، دانشجويان ملي گرا وآزادي خواه، دانشجويان دمكراسي- خواه، دانشجويان ليبرال و همونداني از 25 تشكل صنفي، سياسي و اجتماعي كشور، صرف نظرازگرايش هاي گروهي وسازماني ايشان و نيزبرخي ازترقي خواهان منفرد درتدوين سند بالا كه بيانگر خواسته هاي امروزمردم ايران بود، درجريان نشست هايي پر شمار، شركت داشتند.
در آغاز كاراعضاي موسس شورا دو ارگان را در راستای شرکت در انتخابات و طی مراحل قانونی برای فعالیت به قرار زیر تشکیل دادند.ا- هيئت دبيران همبستگی که از پنج نفر2- شورا ی همبستگی که از 15 عضو، را از ميان خود برگزيدند.وظایف این دو نهاد تدوین اساسنامه و انجام فعاليتها برای رسمیت یافتن قانونی ودر خواست به کمیسیون ماده ده احزاب وزارت کشور و سياست گذاري ها راكه مي بايست در جريان نشست هاي منظم همبستگی انجام مي گرفت برعهده ي آنان گذاشتند.
وظيفه ي سنگيني كه همبستگی انجام دادن آن را بردوش مي گرفت وظيفه اي بود كه افزون بر صد سا ل فعاليت پياپي، پرفرازو نشيب و انباشته از شكست و پيروزي را پشت سر داشت و در بردارنده ي جنبش های ملي در كشورمان با هدف استقرارتحولات اساسي و استقرار آزادی و دموکراسی در كشوررا پي گرفته بودند؛ اما به دلايلي معين ازتحقق كامل هد ف هاي خود درراستاي تامين شرايط شايسته ي زيست اجتماعي و اعتلاي آرمان هاي انساني و ميهني درجريان پويه ي دشوارو طولاني خويش بازمانده بودند.
ابتدا همبستگی براين باوربود كه بايد با معرفي نامزد مستقل خود درانتخابات رياست جمهور خرداد 1388 شركت ، و پس ازبرگزاري انتخابات، با مراجعه به كميسيون ماده ي 10 احزاب، به طور رسمي اعلام موجوديت كند؛ اما همبستگی که با کار شکنی ایادی درونی و بیرونی حاکمیت نتوانست از فرصت انتخابات در راستای بیان خواسته های خود استفاده نماید.
همبستگی در مورد شرکت در انتخابات موضع گیری ننمود و مسئله را به هموندان خود واگذاشت . پس از برگزاري انتخابات و حوادثي كه پس ازآن رخ داد ،از حقوق شهروندی مردم در چارچوب قانون دفاع نمود.پس از سرکوبی مردم به وسیله حاکمیت و گذر مردم از خواسته های اصلاح طلبان حکومتی ،و دادن شعارهائي ساختارشکنانه:چون ، استقلال، آزادي، جمهوري ايراني،و نه غزه، نه لبنان، جانم فداي ايران،حاکمیت با تمام توان تازش خود را به یاران همبستگی را به عنوان نمایندان واقعی مردم در بر آورده ساختن آرزو های سرکوب شده مردم انجام داد.
در ادامه این تازش تا کنون35 نفرازهموندان همبستگی دستگيرو، دردادگاه هاي امنیتی، به افزون بر 100 سال زندان درشرايط دشوار محكوم شدند و بسياري ازايشان هم اكنون در شرايط نامناسب جسمي و رواني تحميلي دوران محكوميت خود را مي گذرانند،گروهی دیگراز هموندان همبستگی در انتظار دادگاه های فرمایشی می باشند. نام و مدت محكوميت هموندان زنداني همبستگی،تا کنون به شرح در پي آمده است:
1.ميلاد ابراهيميان ، 90 روز انفرادي، آزاد باوثيقه، منتظر دادگاه
2. منصور اسالو، 7 سال زندان
3.ميلاد اسدي، 7 سال زندان
4. محمد اوليايي فرد، يك سال زندان
5. رسول بداغي، 5 سال زندان
6.ابو.الفضل تبرزدي، بازداشت انفرادي در اهواز
7.سعيد ترابيان
8. ناصرتقوايي
9. بيژن جانفشان، دو نوبت بازداشت در اوين، با وثيقه آزاد
10.بهروز جاويد تهراني،10 سال زندان
11. عيسي خان حاتمي، 2 سال زندان
12. حميد رضا خادم، 5سال زندان، پرونده در دادگاه تجديد نظر
13.عباس خرسندي، ده سال زندان
14.محمد علي دادخواه، دو. پرونده، با وثيقه آزاد
15.فریبرز رئیس دانا،با وثیقه آزاد
16 .رضا رفيعي فروشان، 5 سال زندان
17. حسين رونقي ملكي، 15 سال زندان، زنداني، پرونده در تجديد نظر14
18.كورش زعيم، با وثيقه آزاد، پرونده در دادگاه
19.شاهين زينعلي، 2 سال . 3 ماه زندان، زنداني
20.نسرين ستوده، 11 سال زندان، 20 سال محروميت از وكالت، 20 سال ممنوع الخروج
21. رضا شهابي زكريا
22.كيوان صميمي، 6 سال زندان
23.حشمت الله طبرزدي، 9 سال زندان، 74 ضربه شلاق
24 .مهدي عربشاهي، 2 سال و 6 ماه زندان، به دليل بيماري در مرخصي
25.اميرحسين فتوحي
26. محمدحسين فلاحيه زاده
27.حسام فيروزي. 5 سال زندان
28.محمد صديق كبود وند، 10سال زندان
29. جهانگيرمحمودي، روحاني و وكيل دعاوي، ممنوع االباس و ممنوع الوكاله ودر پرونده ي ديگر100 روز زندان
30. سعيد كلانكي
31. حميد رضا محمدي
32.محمد ملكي، باوثيقه آزاد، دادگاه در اسفندماه
33.بهزاد مهراني، با وثيقه آزاد
34.عبداله مومني، 5 سال زندان
35.علي ناظري، با وثيقه آزاد
برخورد خشونت آميز حاکمیت ، تحمل زندان، داغ و درفش، وامكان گذرانيدن سال هاي طولاني ازعمر پربار و پر تلاش اين عزيزان نتوانسته است و نمي تواند خللي در اراده پايدارايشان براي تلاش پيگيردر راه تحقق خواسته های به حق خود و مردم كشورشان كه برپايه ي نيازهاي مبرم وگريزناپذيرمرحله ديرپاي و امروزي رشد وتعالي كشورمان استوار است پديد آورد.ا
همبستگي براي دمكراسي و حقوق بشر در ايران همچنان با عزمي آهنين درراه پاسخگويي به ضرورت زمان و خواسته هاي مادي و معنوي همه ي مردم آگاه و ترقي خواه ايران گام بر خواهد داشت و در اين راه از هيچ كوششي فروگذار نخواهد كرد.
پاینده ایران
گروهی از هموندان همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر