چرا کارگران سندیکایی آماج حمله مجدد ستمگران شده اند/ منصور اسالو

طی یکی – دو ماه اخیر با رشد جنبش اعتراضی کارگران ایران در کنار جنبش سبز مردم ایران، به دلیل اخراج های غیر قانونی، ندادن دستمزد کارگران در واحد های مختلف تولیدی – خدماتی ( که گاه به پانزده ماه هم رسیده است . )، کنترل های شدید ضد تشکیلاتی و ضد سندیکایی، تهدیدهای تلفنی برخی از کارگران در جهت منع آنها از فعالیت های صنفی – سیاسی، دادن احکام سنگین زندان و حبس، اخراج از محل کار ( مثل کارگران عضو سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه )، ایراد اتهامات واهی مثل تبلیغ علیه مقام رهبری و جلوگیری از بازگشت به کار هشت نفر از کارگران عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتویوسرانی تهران و حومه از بهمن ماه 1384 تا امروز، شاهد دستگیری های پیاپی و آدم ربایی اطلاعاتی – حفاظتی از کارگزان هستیم .

پس از آدم ربایی که نسبت به غلام رضا غلام حسینی و سپس همایون جابری از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بودیم، شاهد دستگیری مرتضی کمساری و علی اکبر نظری از دیگر اعضای این سندیکا هستیم . و همچنین تهدید تلفنی آقای داود رضوی عضو هیأت مدیره سندیکا و همچنین پیغام رسانی تهدید آمیز به حسن سعیدی دیگر عضو فعال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه هستیم .

رفتار خشنی که با غلام رضا غلام حسینی توأم با ضرب و شتم به هنگام ربایش و سپس نگهداری بیش از یک ماهه او در سلول های انفرادی بند هشت زندان امنیتی رجایی شهر، ایراد ضرب و جرح، فشارهای روانی و روحی و ایذاء خانواده اش که در منطقه کارگرنشین و حاشیه نشین قلعه حسن خان کرج مستأجر می باشند، انتقال او به قرنطینه زندان و صدور حکم بازداشت موقت یک ماهه مجدد برای او .تراشیدن سر آقای علی اکبر نظری در زندان اوین و اعزام او به زندان قزل حصار که ربطی به فعالیت های سندیکایی آقای نظری ندارد و بیشتر افراد زندانی در آنجا در رابطه با اتهامات مواد مخدر می باشند، به نوعی شکنجه روحی آقای علی اکبر نظری است .

بازداشت مرتضی کمساری در دادیاری شعبه دوم دادسرای قاضی مقدس ( اوین ) و اعزام او به بند هشت زندان اوین، ادامه بازداشت رضا شهابی، امتداد حبس کشیدن آقایان ابراهیم مددی در بند 350 زندان اوین و منصور اسالو در بند 3 زندان رجایی شهر، پرونده سازی و افزایش یک سال حبس مجدد برای منصور اسالو رییس هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتبوسرانی تهران و حومه، اخراج مجدد ناصر محرم زاده راننده عضو سندیکای شرکت واحد، شرحی از ادامه عملکردهای غیرقانونی و ضد حقوق بشری و مخالف کنوانسیون های 98 و 87 سازمان بین المللی کار است . راستی چرا چنین فشارهای سنگینی بر اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه وارد می شود ؟ جواب را ما می دانیم ! با آن که رییس و نایب رییس سندیکای کارگری اتوبوسرانی در زندان به سر می برند، بقیه اعضای هیأت مدیره و فعالین سندیکا به وظائف سندیکایی خود عمل کردند و اجازه ندادند که چراغ امید سندیکا خاموش شود و کماکان حضور سندیکا و اعضای آن برای کارگران شرکت واحد و دیگر مراکز کارگری تکیه گاه و نقطه امیدی است که در ادارات کار و هیأت های حل اختلاف از طریق اشراف به قانون و طرح شکایات کارگری و هدایت و حمایت از کارگران گرایش جدیدی را از سوی عموم کارگران به سندیکا باعث شد .

دستگیری و تهدید اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به دلیل پایمردی اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی در جهت دفاع از مسئولیتی است که در برابر کارگران و اعضایشان پذیرفته اند . آنها در مجمع عمومی قول دادند تا به اعتماد کارگران خیانت نکنند و حتی در شرایطی که خودشان اخراج، بی کار، زندانی و حتی ضرب و شتم شده اند به انجام وظایفشان از راه های مختلف و ابتکارهای گوناگون در جهت آگاهی بخشی به کارگران و سازماندهی و تشکل یابی کارگران در چهارچوب مقاوله نامه های بین المللی کار ادامه داده اند، دستگیری، زندان، تهدید، تهمت، مزاحمت و ضرب و شتم خود و خانواده هایشان با همه سنگینی که داشته است، در ایمان کارگری آنها نتوانسته است خللی وارد کند .

اعتقاد انها به درستی راهشان و اعتمادی که کارگران در زیر فشار فاشیستی به سندیکای خود می کنند پاداش سختی هایی است که انها تحمل می کنند . امروز کارگران شرکت واحد و نیشکر هفت تپه با مقایسه شرایط کارشان با قبل از سال 1384 و امکاناتی که از بدو فعالیت های مجدد سندیکایی شان به دست آورده اند، حق دارند که از مرام کارگری و تشکل کارگری اشان حمایت کنند و برای آزادی مدیران سندیکایی زندانی شده اشان و گسترش تلاش اتحادیه ای خود متشکل شده و تلاش کنند . راه دشواری که سندیکاهای کارگری چه در گذشته دور و چه امروز طی می کنند دستاوردهای حقوق بشری و آموزش های دموکراتیک داشته است که متعلق به همه مردم، همه کارگران و همه جهانیان است .

در این کار، در این پیکار به نمایندگی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد همه دست هایی را که صمیمانه برای کمک به کارگران و مردم ایران، برای احقاق حقوق دموکراتیک و انسانی خود به پا خواسته اند و تلاش می کنند، می فشارم و از تمام فدراسیون های کارگری جهانی، یونیون ها و سندیکاهایی که در این سال ها ما را تنها نگذاشته اند و برای رسیدن به حقوق قانونی امان از ما حمایت کرده اند، قدردانی و خون قلبم را به آنها اهدا می کنم و از شما یاران در سراسر جهان می خواهم که این پشتیبانی را تا رسیدن کارگران و همه مردم ایران به حقوق انسانی خویش ادامه دهید :

آینده از آن ماست
آینده از آن توده هاست
حقوق کارگران حقوق بشر است .
پر اهتزاز باد پرچم همبستگی بین المللی کارگران جهان با جنبش آزادی خواهانه مردم ایران
برقرار باد صلح، آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و عدالت
منصور اسالو، رییس هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه – بند سه، سالن 8، زندان رجایی شهر کرج

منبع: خبرگزاری هرانا