کوچکترین انتقادی از سوی کسی به مدیریت دانشگاه شود برای او پرونده درست می کنند، فضای تهدید ایجاد می کنند. اساتید و دانشجویان را اخراج می کنند، استاد و دانشجو اگر زبان به انتقاد گشودند به خشن ترین و توهین آمیزترین شیوه با آنها برخورد می کنند.
سایت فرارو- یک استاد بازنشسته اجباری دانشگاه علامه طباطبایی با خلاف واقع خواندن اظهارات ریاست این دانشگاه، نسبت به عملکرد او انتقاد کرد. به گفته این استاد ایجاد اختناق، سرکوب منتقدان، پرونده سازی برای دانشجویان و اساتید منتقد از ویژگی‌های مدیریت صدر الدین شریعتی بر دانشگاه علامه است.
اواخر هفته پیش 75 تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با نگارش نامه‌ای به وزیر علوم نسبت به مدیریت دانشگاه علامه هشدار دادند و از وزیر علوم خواستند که زمینه بازگشت مهدی طیب استاد گروه معارف این دانشگاه را فراهم کند.
این نامه در حالی خطاب به وزیر علوم نگاشته شد که مهدی طیب تنها استاد این دانشگاه نیست که به صورت اجباری بازنشسته شده و اسامی زیادی از استادان به نام این دانشگاه در لیست بازنشستگان و بعضا هم اخراجی‌های دانشگاه علامه به چشم می‌خورد. محمدرضا ضیایی بیگدلی، مرتضی مردیها، ستاری‌‌فر، برادران شرکا و... اساتید نام آشنایی هستند که دوره مدیریت صدر الدین شریعتی نتوانسته‌اند با دانشگاه علامه به همکاری خود ادامه دهند.
در همین حال رئیس دانشگاه علامه پس از خبری شدن نامه نمایندگان مجلس در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس اظهار کرد که مهدی طیب حتی یک ریال هم از دانشگاه علامه طلب ندارد. همچنین وی در واكنش به بخشی از نامه مذكور كه مدعی تعرض دانشگاه علامه طباطبايی به "مهدی طيب " شده بود، اين ادعا را تكذيب و تصريح كرد: «حتی وی به حريم يكی از اساتيد تعرض كرده و به اين استاد اتهام فساد اخلاقی زده بود كه به همين دليل به دادگاه رفت و محكوم شد و حكم آن نيز موجود است البته رضايت گرفت اما بايد در يک روزنامه كثيرالانتشار از آن استاد عذرخواهی كند.»
مهدی طیب در گفت‌وگو با خبرنگار فرارو با اشاره به مصاحبه رئیس دانشگاه علامه طباطبایی گفت: «رئیس دانشگاه آنچه را که 75 نماینده مجلس امضا کردهاند، دروغ محض خوانده، من نمی‌دانم او چگونه به خودش اجازه می‌دهد که به این صراحت 75 نماینده مجلس را دروغگو بنامد.»
وی افزود: «حرفی که او زده بدیهی البطلان است. جای سوال است که چگونه ایشان پس از این همه سال با سوء مدیریت‌ها و خلافکاری‌هایی که در کارش است، هنوز سرکارش باقی مانده که البته این خود داستان مفصلی دارد از فساد اداری که در این مجموعه حاکم است.»
این استاد بازنشسته دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: «بحث اخراج من از دانشگاه علامه طباطبایی اصلا مطرح نیست. ابلاغ صادره از سوی دانشگاه که به موجب آن، دانشگاه مرا بازنشسته اعلام کرد، نامه‌ای به شماره 8590 /221 و به تاریخ 22/ 4/ 87 است. این نامه بسیار خنده دار است چون تاریخ امضای نامه 1/5/87 است، در حالیکه چنانچه ذکر شد این نامه در تاریخ 22/4/87 صادر شده، یعنی نامه قبل از امضا از احکام بیرون آمده است که این هم از حسن مدیریت‌های دانشگاه علامه است. در این ابلاغ ضمن قدرانی از زحمات من اعلام شده که شما بازنشسته می‌شوید.»
طیب در تشریح آنچه بر وی رفته است، گفت: «در نامه دانشگاه آمده که به استناد ماده 103 خدمات کشوری شما باز نشسته می‌شوید در حالی که ماده 117 همین قانون می‌گوید که اعضای هیات علمی از این قانون مستثنا هستند. بنابراین این قانون شامل اعضای هیات علمی نیست که دانشگاه بخواهد به استناد آن مرا بازنشست کند. در واقع این خلاف بین و آشکار است.»
وی افزود: «نمایندگان مجلس با اطلاع از این موضوع و با توجه به آشنایی که به اعتبار تالیفات و فعالیت‌های دینی من، با من داشتند، عکس العمل نشان دادند و نامه‌هایی را به وزیر علوم وقت نوشتند. متاسفانه این نامه‌ها اقدامی در پی نداشت. به دنبال آن زمانی که نمایندگان دیدند پیگیری‌هایشان اثر ندارد، مساله را به رئیس جمهور منتقل کردند که ایشان هم دستور اکید بر بازگشت من به دانشگاه علامه صادر کرد و این دستور با قید تسریع در اقدام توسط معاون حقوقی و پارلمانی رئیس جمهور به وزارت علوم ابلاغ شد.»
این استاد بازنشسته گروه معارف ادامه داد: «متاسفانه اقدامی در این باره نشد و ریاست جمهوری این مساله را دوباره پیگیری کرد. این نامه توسط رئیس دفتر و معاون رئیس جمهور پیگیری شد که متاسفانه همه این پیگیری‌ها هم بلا اقدام ماند. تا اینکه آقای ابطحی نماینده خمینی شهر در ملاقات با رئیس جمهور مساله را مطرح کردند و رئیس جمهور را مطلع کردند که دستور اکید شما این همه وقت اجرا نشده است. بنابراین رئیس جمهور دستور جدیدی صادر کرد که این دستور نیز از صدور آن در تاریخ 1/5/89 صادر شده تا اکنون که دیماه است، اجرا نشد.»
طیب با طرح این پرسش که چگونه یک مدیر چند رده پایین‌تر از رئیس جمهور می‌تواند این گونه تمرد و گستاخی در برابر رئیس جمهور کند، گفت: «متاسفانه نمی‌دانیم چه فسادی بر این دانشگاه حاکم است که رئیس دانشگاه حساب جداگانه از مدیریت نظام برای خودش قایل است.»
وی در توضیح بند یک نامه نمایندگان مجلس گفت: «نمایندگان مجلس در این باره از وزیر علوم توضیح خواستند و عنوان کردند شما که مخاطب این دستور بودید چرا در این باره اقدام نکردید. حتی آقای شریعتی هم در مصاحبه با خبرگزاری فارس هیچ توضیحی در این باره نداند. ای کاش ایشان توضیح می‌داد چرا به این صراحت در برابر دستور رئیس جمهور تمرد و سرکشی می‌کنند، حال تعبیراتی که او درباره آقای رئیس جمهور شفاها به کار برده است و نمیخواهم به زبان بیاورم، جای خود دارد. متاسفانه ایشان تلقی خاصی در مورد رئیس جمهور دارند.»
طیب درباره بند دوم نامه توضیح داد: «از زمانی که دانشگاه علامه مرا بازنشست کرد، به مدت یک سال و نیم مرا بلاحقوق گذاشت. یعنی نه یک ریال بابت حقوق دوران اشتغال و نه یک ریال بابت حقوق بازنشستگی به من پرداخت نشد. دانشگاهی که در سال 87 مرا به جرم انتقاد کردن از سو مدیریتی آقای شریعتی بازنشسته کرد، در سال 86 مرا به عنوان استاد برگزیده از گروه آموزشی خودم مورد تشویق قرار داد. اینکه استادی مورد تشویق قرار می‌گیرد و پس از آنکه زبان به انتقاد می‌گشاید از دانشگاه اخراج می‌شود، یک بحثی است و اینکه من اکنون بازنشسته هستم یا شاغل بحثی دیگر. بند دوم نامه نمایندگان مجلس ناظر به این مساله است.»
این استاد منتقد رئیس دانشگاه علامه اضافه کرد: «من می‌بایست در طی این مدت حقوق دریافت می‌کردم. یک سال و نیم تمام یعنی 18 ماه تمام است که ریالی به من پرداخت نشده، یعنی دیکتاتوری حاکم بر دانشگاه علامه خواست استاد منتقدی را که کارش صرفا معلمی است و در آمد دیگری ندارد، جوری له کند که دیگر احدی جرات نکند زبان به انتقاد باز کند. در واقع مدیریت دانشگاه نه فقط من بلکه خانواده مرا هم له کرد. زن و بچه من چه گناهی کردند که من نباید یک سال و نیم حقوق داشته باشم و نتوانم هزینه زندگی خودم را به تامین کنم. شغل دیگری هم که ندارم. بهر حال نمایندگان مجلس در بند مورد دوم در این باره از وزیر علوم توضیح خواسته‌اند. البته نمی‌دانم چرا آقای شریعتی در گفت‌وگویشان با خبرگزاری فارس به این مساله هم اشاره ای نکرده و پاسخی به بند دوم نامه نداده‌اند.»
وی درباره بند سوم نامه چنین گفت: «مورد سوم که در نامه آمده است و آقای شریعتی به گستاخی تمام و به دورغ مسلم و صریح گفته که این خبر دورغ است، بحث مطالبات من است. دو سال 3 ماه می‌شود که من از دانشگاه جدا شدم و مطالباتی از دانشگاه دارم. طبق قانون هر عضو هیات علمی وقتی بازنشسته می‌شود پاداش پایان خدمت می‌گیرد که یک ریال از آن پول هم به من پرداخت نشد. بر اساس پرونده استخدامی من که هم در دانشگاه علامه موجود است و هم خوشبختانه یک نسخه از آن در جای دیگر وجود دارد، 155 روز مرخصی استفاده نشده دارم و به موجب قانون معادل آخرین حقوقم باید 155 روز به من پرداخت شود که این مبلغ هم پرداخت نشده است.»
طیب ادامه داد: «علاوه بر اینها من در صندوق تعاون اعضای هیات علمی پول دارم که فیش آن هم موجود است. مورد چهارم مطالبات من از دانشگاه این است که من در صندوق قرض الحسنه دانشگاه پول دارم که در فیش حقوقی من که دانشگاه صادر کرده، موجودی من در این صندوق قید شده است. همچنین در صندوق رفاه اعضای هیات علمی نیز پول دارم، فرزند من ازدواج کرد به موجب مقررات دانشگاه باید کمک هزینه به فرزندان کارکنان دانشگاه داده می‌شود، که این وجه نیز پرداخت نشد.»
وی با بیان اینکه تمام این موارد مطالبات من از دانشگاه است، گفت: «ظرف 2 سال و سه ماه گذشته یک ریال از این پول به من پرداخت نشده است. چه معنایی دارد که پول شخصی من توسط دانشگاه بلوکه شود. البته این پول رقم زیادی است و اگر آقای شریعتی فقط بهره بانکی این پول را برای خودش بردارد، کاسبی خوبی کرده است. من نمیخواهم بگویم که او این کار را کرده ولی چه توجیهی وجود دارد که پول شخصی مرا دانشگاه نزد خودش نگه داشته است. این کار با چه توجیهی بوده که آقای شریعتی می‌تواند با وقاحت تمام بگوید که طیب یک ریال هم طلب ندارد. من تمام اسناد و مدارک این موارد موجود است.»
طیب درباره مورد چهارم گفت: «مورد چهارم این است که پس از سد کردن راه من در رفتن به دانشگاه، در غیاب من، در اتاقم را باز کرده و تمام مدارک، امول، تحقیقات علمی، نسخه‌های دست نویس و حتی مدارک خصوصی و خانودگی مرا برداشتند و به جای دیگری منتقل کردند. این تعرض به حریم شخصی وخلاف قوانین قضایی مملکت و یک عمل غیر اخلاقی است. متاسفانه پس از اینکه این مدارک را برداشتند حتی آن را به من تحویل ندادند برداشتند و وسایل شخصی مرا بلوکه کردند و الان نمی‌دانم کجا نگه داشته‌اند یا اینکه چه سو استفاده‌هایی از آنها کردهاند. این یک عمل مجرمانه و خلاف شرع و اخلاق است. متاسفانه آقای شریعتی هیچ توضیحی هم در این مورد نداده‌اند.»
وی با اشاره به سخنان رئیس دانشگاه درباره تعرض او به حریم شخصی یک استاد دیگر گفت: «این موضوع یک داستان مفصلی دارد و در زمان خودش به روزنامه‌ها کشیده شد. در واقع این پرونده یکی از سو مدیریت‌های آقای شریعتی است که اگر لازم باشد در یک فرصت دیگر آن را باز گو خواهم کرد ولی چون جنبه شخصی دارد فعلا نمیخواهم آن را باز کنم چرا که این مسایل غیر اخلاقی که اتفاق افتاده، قرار نیست قانونا و اخلاقا و شرعا به رسانه ها کشیده شود ولی بهر حال من آماده ام که در مراجع رسمی این قضیه را مطرح کنم تا اینکه مشخص شود که من باید در روزنامه رسمی عذر خواهی کنم یا او. نمی‌دانم ایشان پشت شان به کجا گرم است که این گونه به صراحت خلاف واقع می‌گوید.»
این استاد بازنشسته در پاسخ به این سوال با مقایسه میان مدیریت فعلی دانشگاه با مدیریت پیشین آن یعنی آقای نجفقلی حبیبی، شرایط کنونی دانشگاه علامه را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: «اجازه دهید من به مقایسه این دو رئیس دانشگاه نپردازم ولی ایرادهای خاصی در دوره شریعتی ظهور کرد که قبلا سابقه نداشت و از مدیران قبلی چنین ایرادهایی به این شکل دیده نشده بود. البته قبلی‌ها هم ایرادهای خاص خوشان را داشتند ولی اینکه با سبک امنیتی، سرکوب، ایجاد اختناق دانشگاه اداره کنند، در زمان ایشان ظهور کرد.»
وی با انتقاد شدید نحوه مدیریت رئیس کنونی دانشگاه علامه گفت: «اینکه اگر کوچکترین انتقادی از سوی کسی به مدیریت دانشگاه شود برای او پرونده درست کنند، فضای تهدید ایجاد کنند، اساتید و دانشجویان را اخراج کنند، استاد و دانشجو اگر زبان به انتقاد گشودند به خشن ترین و توهین آمیز ترین شیوه با آنها برخورد کنند، در دوره ریاست‌های قبلی نبود واز این نظر کارها ی آقای شریعتی بدیع است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر