کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی - فرهاد صدقی : آبان ماه امسال، دهمین سالگرد محکومیت قضایی خالد حردانی زندانی امنیتی بند چهار زندان رجایی شهر کرج است. حردانی به اتهام اخلال در امنیت پرواز در سال ۱۳۷۹ به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم گردید که موضوع این حادثه بعدها دستمایه اصلی فیلم ارتفاع پست ساخته ابراهیم حاتمی کیا شد.
خالد حردانی در حالی وارد یازدهمین سال محکومیت خود می شود که با وجود رضایت شکات پرونده وی، به علت نداشتن وکیل مدافع و خروج وکیل مدافع قبلی او، محمد مصطفایی از کشور، از اقدام برای بازبینی و پیگیری پرونده خود ناتوان است.
حردانی هم اکنون و با گذشت بیش از ده سال از دوران محکومیتش و با وجود رضایت شاکیان این پرونده (سپاه پاسداران و دو تن از مامورین تیم مراقبت پرواز)، به علت خروج اجباری و تحت فشار محمد مصطفایی از کشور قادر به ارائه درخواست آزادی مشروط نبوده و در عین حال به علت فشار فزاینده ای که طی ماه های اخیر بر وکلای دادگستری برای بر عهده گرفتن وکالت زندانیان سیاسی و خبرساز وجود داشته، تاکنون هیچ یک از وکلای دادگستری پرونده وی را بر عهده نگرفته اند.
عملکرد و فعالیت های حردانی که می توان وی را قربانی شرایط نابسامان اقتصادی و اجتماعی کشور نامید، طی سالیان اخیر همواره تحت الشعاع دید مجرمانه رسانه های خبری نسبت به پرونده وی قرار داشته است.
حردانی که پیش از این از قهرمانان رشته دو و میدانی در رشته پرتاب دیسک کشور بوده و چندین اعزام به خارج از کشور را نیز در کارنامه خود دارد، در بیست و سوم آبان ماه سال ۱۳۷۹ و به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی و نیز در واکنش به تبعیض های قومیتی ، برای یافتن شرایط کار و زندگی بهتر در خارج از کشور به همراه دو برادر همسر خود، فرهنگ و شهرام پورمنصوری و در حالی که نوزده تن از دوستان و اقوام خود را نیز به همراه داشتند اقدام به فرار اجباری از طریق اخلال در امنیت پرواز در هواپیمای مسافربری «یاک 40» مسیر اهواز به بندرعباس می نمایند که به بازداشت او منجر می گردد. این زندانی امنیتی سیاسی در بخشی از دفاعیات اش در جلسه دادگاه و در توضیح انگیزه خود و دوستانش می گوید: «تمام متهمانی که اینجا حضور دارند، بین ۱۸ تا ۲۰ ساله هستند و همه بیکارند و این اقدام به خاطر فقر اقتصادی بود...»
این حادثه الهام بخش موضوع اصلی فیلم سینمایی «ارتفاع پست» ساخته ابراهیم حاتمی کیا گردید که دو سال بعد از این حادثه به روی پرده سینما رفت و توجه افکار عمومی را به خود جلب نمود. علاوه بر کوشش نهادهای مدافع حقوق بشر، از این فیلم می توان به عنوان یکی از عوامل موثر در تقلیل حکم اعدام حردانی نام برد.
وی که طی سالیان اخیر به علت دید مجرمانه ای که نسبت به پرونده وی وجود داشته است کمتر مورد توجه رسانه های خبری - و یا به عبارتی بی مهری رسانه های خبری - قرار گرفته است هم اکنون دهمین سال محکومیت خود را در زندان رجایی شهر کرج و در سخت ترین شرایط و در کنار زندانیان خطرناک سایر جرایم از قبیل قتل و شرارت و تجاوز به عنف سپری می کند. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق اخلال در امنیت پرواز در سال ۷۹ در شعبه ۲۰ دادگاه انقلاب تهران مورد محاکمه قرار گرفته و به اعدام محکوم گردید که با وجود تائید این حکم در شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور، بر اساس پیشنهاد هاشمی شاهرودی، رئیس وقت قوه قضائیه جمهوری اسلامی در سال ۸۶ مورد عفو و بخشودگی قرار گرفت و محکومیت وی به حبس ابد تقلیل یافت.
حردانی با گذشت بیش از شش سال از دوران محکومیتش و به منظور تحت فشار گذاردن وی و جلوگیری از امکان تماس با دادستان و قاضی پرونده، به زندان رجایی شهر تبعید گردید. او در ایام زندان به علت فعالیت های سیاسی و حقوق بشری اش در داخل زندان چندین نوبت به دادگاه و نهادهای اطلاعاتی فراخوانده شد و نهایتا در سال ۸۷ به همین علت به هفت سال زندان و شش سال تبعید به شهرستان خاش محکوم گردید.
خالد حردانی هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج دوران محکومیت خود را در حالی سپری می کند که به علت انجام چندین مورد اعتصاب غذا، تحت شکنجه قرار گرفتن و نیز شرایط نامناسب زندان رجائی شهر دچار بیماری و خونریزی معده و مشکلات تنفسی گردیده و در شرایط مساعد جسمی به سر نمی برد و علیرغم تاکید پزشکان مبنی بر محدودیت های غذایی، دارویی و نبود امکانات مناسب درمانی در زندان رجایی شهر کرج و لزوم درمان مستمر بیرون از زندان، تاکنون از اعطای مرخصی استعلاجی و درمان پزشکی مستمر بیرون از زندان به وی توسط مسئولین دادستانی خودداری گردیده است.
پس از ده سال زندان و انواع فشارهای روحی و جسمی او به درمان نیاز دارد و مقامات قضایی باید شرایط دادرسی عادلانه و پیگیری حقوقی پرونده را برای او فراهم کنند.
خالد حردانی در حالی وارد یازدهمین سال محکومیت خود می شود که با وجود رضایت شکات پرونده وی، به علت نداشتن وکیل مدافع و خروج وکیل مدافع قبلی او، محمد مصطفایی از کشور، از اقدام برای بازبینی و پیگیری پرونده خود ناتوان است.
حردانی هم اکنون و با گذشت بیش از ده سال از دوران محکومیتش و با وجود رضایت شاکیان این پرونده (سپاه پاسداران و دو تن از مامورین تیم مراقبت پرواز)، به علت خروج اجباری و تحت فشار محمد مصطفایی از کشور قادر به ارائه درخواست آزادی مشروط نبوده و در عین حال به علت فشار فزاینده ای که طی ماه های اخیر بر وکلای دادگستری برای بر عهده گرفتن وکالت زندانیان سیاسی و خبرساز وجود داشته، تاکنون هیچ یک از وکلای دادگستری پرونده وی را بر عهده نگرفته اند.
عملکرد و فعالیت های حردانی که می توان وی را قربانی شرایط نابسامان اقتصادی و اجتماعی کشور نامید، طی سالیان اخیر همواره تحت الشعاع دید مجرمانه رسانه های خبری نسبت به پرونده وی قرار داشته است.
حردانی که پیش از این از قهرمانان رشته دو و میدانی در رشته پرتاب دیسک کشور بوده و چندین اعزام به خارج از کشور را نیز در کارنامه خود دارد، در بیست و سوم آبان ماه سال ۱۳۷۹ و به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی و نیز در واکنش به تبعیض های قومیتی ، برای یافتن شرایط کار و زندگی بهتر در خارج از کشور به همراه دو برادر همسر خود، فرهنگ و شهرام پورمنصوری و در حالی که نوزده تن از دوستان و اقوام خود را نیز به همراه داشتند اقدام به فرار اجباری از طریق اخلال در امنیت پرواز در هواپیمای مسافربری «یاک 40» مسیر اهواز به بندرعباس می نمایند که به بازداشت او منجر می گردد. این زندانی امنیتی سیاسی در بخشی از دفاعیات اش در جلسه دادگاه و در توضیح انگیزه خود و دوستانش می گوید: «تمام متهمانی که اینجا حضور دارند، بین ۱۸ تا ۲۰ ساله هستند و همه بیکارند و این اقدام به خاطر فقر اقتصادی بود...»
این حادثه الهام بخش موضوع اصلی فیلم سینمایی «ارتفاع پست» ساخته ابراهیم حاتمی کیا گردید که دو سال بعد از این حادثه به روی پرده سینما رفت و توجه افکار عمومی را به خود جلب نمود. علاوه بر کوشش نهادهای مدافع حقوق بشر، از این فیلم می توان به عنوان یکی از عوامل موثر در تقلیل حکم اعدام حردانی نام برد.
وی که طی سالیان اخیر به علت دید مجرمانه ای که نسبت به پرونده وی وجود داشته است کمتر مورد توجه رسانه های خبری - و یا به عبارتی بی مهری رسانه های خبری - قرار گرفته است هم اکنون دهمین سال محکومیت خود را در زندان رجایی شهر کرج و در سخت ترین شرایط و در کنار زندانیان خطرناک سایر جرایم از قبیل قتل و شرارت و تجاوز به عنف سپری می کند. وی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق اخلال در امنیت پرواز در سال ۷۹ در شعبه ۲۰ دادگاه انقلاب تهران مورد محاکمه قرار گرفته و به اعدام محکوم گردید که با وجود تائید این حکم در شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور، بر اساس پیشنهاد هاشمی شاهرودی، رئیس وقت قوه قضائیه جمهوری اسلامی در سال ۸۶ مورد عفو و بخشودگی قرار گرفت و محکومیت وی به حبس ابد تقلیل یافت.
حردانی با گذشت بیش از شش سال از دوران محکومیتش و به منظور تحت فشار گذاردن وی و جلوگیری از امکان تماس با دادستان و قاضی پرونده، به زندان رجایی شهر تبعید گردید. او در ایام زندان به علت فعالیت های سیاسی و حقوق بشری اش در داخل زندان چندین نوبت به دادگاه و نهادهای اطلاعاتی فراخوانده شد و نهایتا در سال ۸۷ به همین علت به هفت سال زندان و شش سال تبعید به شهرستان خاش محکوم گردید.
خالد حردانی هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج دوران محکومیت خود را در حالی سپری می کند که به علت انجام چندین مورد اعتصاب غذا، تحت شکنجه قرار گرفتن و نیز شرایط نامناسب زندان رجائی شهر دچار بیماری و خونریزی معده و مشکلات تنفسی گردیده و در شرایط مساعد جسمی به سر نمی برد و علیرغم تاکید پزشکان مبنی بر محدودیت های غذایی، دارویی و نبود امکانات مناسب درمانی در زندان رجایی شهر کرج و لزوم درمان مستمر بیرون از زندان، تاکنون از اعطای مرخصی استعلاجی و درمان پزشکی مستمر بیرون از زندان به وی توسط مسئولین دادستانی خودداری گردیده است.
پس از ده سال زندان و انواع فشارهای روحی و جسمی او به درمان نیاز دارد و مقامات قضایی باید شرایط دادرسی عادلانه و پیگیری حقوقی پرونده را برای او فراهم کنند.
کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسیwww.komitedefa.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر